Dzień Kobiet w UTW
Międzynarodowy Dzień Kobiet
uroczystości na Uniwersytecie Trzeciego Wieku
Nie ma chyba bardziej popularnego święta na świecie niż DZIEŃ KOBIET. W roku 2023 Dzień Kobiet obchodzony jest po raz 112 we wszystkich krajach należących do Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Chociaż jak niektórzy uważają, geneza jego sięga czasów rzymskich, kiedy to na początku marca obchodzono t. zw. MATRONALIĘ święto sławiące płodność i macierzyństwo, to jednakże w znaczeniu współczesnym, geneza tego święta wywodzi się z ruchów robotnic w Ameryce Północnej, których początek sięga końca XIX wieku, protestujących przeciwko fatalnym warunkom pracy, domagających się skrócenia dnia pracy z 12 do 8 godzin oraz wynagrodzenia za pracę na równi z mężczyznami.
Dnia 8 marca 1908 r. w Nowym Jorku kilkanaście tysięcy kobiet - szwaczek firmy Triangle Shirtwaist Factory zastrajkowało. Domagały się godnych warunków pracy i prawa wyborczego. Właściciel fabryki, chcąc uniknąć rozgłosu i skandalu, po prostu je w niej zamknął. Wybuchł pożar. Spaliło się wtedy 129 kobiet.
To dla upamiętnienia tamtych tragicznych wydarzeń, 28 lutego 1909 r. Socjalistyczna Partia Ameryki zorganizowała w Nowym Jorku obchody Narodowego Dnia Kobiet.
W sierpniu 1910 r. w Kopenhadze odbyła się Międzynarodowa Konferencja Socjalistycznych Kobiet. Zaproponowano na niej obchody Dnia Kobiet, jednak nie ustalono konkretnej daty.
Pierwsze prawdziwie światowe uroczystości odbyły się w kolejnym roku. 19 marca 1911 r. ponad milion ludzi w Niemczech, Austrii, Danii i Szwajcarii wyszło na ulice, by upomnieć się o prawa kobiet do głosowania i sprawowania publicznych urzędów.
W kolejnych latach, kobiety w tym dniu demonstrowały i demonstrują do dzisiaj domagając się należnych im praw obywatelskich. A oto dla porównania strajki w różnych krajach i okresach.
Kraków demonstracja w Dniu Kobiet 1912r
Rok1912-demonstracja kobiet w Nowym Jorku
W roku 1917 8 marca (23 lutego wg kalendarza juliańskiego) kobiety w Rosji zorganizowały strajki i protesty pod hasłem „chleb i pokój”, rozpoczynając rewolucję lutową. Cztery dni później abdykował car, a rząd tymczasowy przyznał kobietom prawa wyborcze.
Po rewolucji październikowej Lenin ustanowił 8 marca oficjalnym świętem w Rosji w celu upamiętnienia zasług kobiet w dziele umacniania przyjaźni między narodami i walkę o pokój. W 1965 roku dekretem Prezydium ZSRR Międzynarodowy Dzień Kobiet ustanowiono dniem wolnym od pracy.
Strajk Kobiet w dniu 8 marca 1917 r w Rosji
Również w Polsce Dzień Kobiet był bardzo popularnym świętem w okresie PRL. W latach od 1965 -1993 dzień ten był oficjalnym świętem państwowym. W zakładach pracy czy szkołach był obchodzony obowiązkowo. Była to okazja do uzupełniania braków w zaopatrzeniu, dlatego wręczano paniom oprócz goździków
takie dobra materialne jak rajstopy, ręczniki, mydła, kawę, słodycze. W 1993 r. rząd Hanny Suchockiej, pierwszej kobiety na stanowisku premiera RP, zniósł to święto.
Obecnie corocznie odbywają się organizowane przez feministki manify, czyli demonstracje połączone z hapeningem na rzecz równego traktowania kobiet i mężczyzn. Prezentami są najczęściej kwiaty lub słodycze. Co ciekawe, nie wszędzie, święto pań wypada 8 marca.
Tyle o historii tego święta.
Wracając na nasze – Uniwersytetu III Wieku – podwórko - na zaproszenie Zarządu, na spotkanie w siedzibie COK-u przybyły prawie wszystkie słuchaczki. Spotkanie po raz pierwszy zorganizowano w formule „koszyczkowej”, co się doskonale sprawdziło. Stoły wręcz uginały się od różnego rodzaju smakołyków, owoców, napojów.
Prezes Zarządu, nasza koleżanka Wiesia Klicka, otwierając spotkanie serdecznie wszystkich przywitała. W swoim wystąpieniu podkreśliła, że tak duża frekwencja świadczy o potrzebie integracji.
„... Jesteśmy biologicznie ,poznawczo, fizycznie i duchowo przystosowani do życia w grupie. Mamy naukowe dowody na to, że samotność szkodzi, prowadzi do dewiacji. Pamiętajmy- co było, jest już za nami, jutro nie jest pewne, więc korzystajmy z tego, co
TU i TERAZ. Żyjemy w przedziwnych czasach, w których najbardziej potrzebujemy pokoju i miłości bliźniego, tolerancji, szacunku, zdefiniowania na nowo czym jest piękno...”
Drogie Panie życzę Wam i sobie abyśmy były piękne wewnętrznym blaskiem, dobrocią, radością, życzliwością. Tak pojmowane piękno pozwoli nam, że będziemy czuły nie starość lecz zadowolenie i radość, którą będziemy obdarzali wszystkich których spotykamy na naszej drodze życiowej...” – powiedział nasza szefowa. Po wystąpieniu Pani Prezes owacjom nie było końca.
Spotkanie uświetniły występy grupy teatralnej pod kierunkiem Bożeny Michalskiej. Były wspólne śpiewy przy stołach i w dobrych nastrojach po kilku godzinach rozstaliśmy się – do następnego spotkania.
opisała Maria Klonowska
